Magne pater Augustine preces nostras suscipe et per eas conditori nos placare satage atque rege gregem tuum summum decus praesulum

Magne pater Augustine preces nostras suscipe et per eas conditori nos placare satage atque rege gregem tuum summum decus praesulum

Amatorem paupertatis te collaudant pauperes assertorem veritatis amant veri judices frangis nobis favos mellis de scripturis disserens

Quae obscura prius erant nobis plana faciens tu de verbis salvatoris dulcem panem conficis et propinas potum vitae de psalmorum nectare

Tu de vita clericorum sanctam scribis regulam quam qui amant et sequuntur viam tenant regiam atque tuo sancto ductu redeunt ad patriam

Regi regum salus vita decus et imperium trinitati laus et honor sit per omne saeculum qui concives nos ascribat supernorum civium amen

Caeli cives adplaudite et vos fratres concinite patris vestri sollemnia solis reduxit orbita

Hinc ergo psalmi resonent hinc lectiones concrepent et hymnorum dulcisona multiplicentur cantica

Quod lingua foris personat intus affectus sentiat nec imitari pigeat quod laudare mens approbat

Hunc post mundi pericula caeli suscepit curia quem cum suis fidelibus jam salutavit dominus

Conemur totis nisibus jungamus preces precibus ut Augustini meritis caeli fruamur gaudiis

Deo patri sit gloria*

Laetare mater nostra Jerusalem quia rex tuus dispensatorem strenuum et civem fidelissimum de servitute Babylonis tibi redemit Augustinum

Hujus mater devotissima quem carne prius pepererat mundo caritatis visceribus postmodum multo semine lacrimarum genuit Christo

Distulit autem diu baptismi gratiam quia tumens inanis philosophia volebat humana ratione comprehendere quod pia mens vivacitate fidei nititur apprehendere

Surgens autem post multos circuitus errorum circuibat civitatem per vicos et plateas quaerendo verum animae virum pro quo ne moreretur dignum judicare mori ut ejus semper inhaereret amori

Inventus igitur a custodibus civitatis et pallio vetustatis exutus diligenter pertractata cum illis veritate quem desiderabat invenit et castis ejus amplexibus ardenter inhaesit

Volebat enim*

Magne pater*

Amavit eum dominus*

Adest nobis dies celebris quo solutus nexu carnis sanctus praesul Augustinus assumptus est cum angelis ubi gaudent cum prophetis laetatur cum apostolis quorum plenus spiritu quae praedixerunt mystica fecit nobis pervia post quos secunda dispensandi verbi dei primus refulsit gratia

Magnus dominus et laudabilis valde et sapientiae ejus non est numerus qui de tenebris gentium lumen ecclesiae suae vocavit Augustinum

Caeli cives applaudite*

Aperuit Augustinus codicem apostolicum et conjectis oculis ad primum capitulum legit induimini dominum Jesum Christum et statim quasi infusa luce securitatis ab eo omnes dubietatis tenebrae diffugerunt

Insinuavit ergo per litteras sancto viro Ambrosio praesens votum suum ut moneret quid sibi de libris sanctis legendum esset quo percipiendae Christianae gratiae aptior fieret atque paratior

At ille jussit Isaiam prophetam quod prae ceteris evangelii vocationisque gentium sit praenuntiator apertior

Amavit eum dominus et ornavit*

Invenit se Augustinus longe esse a deo in regione dissimilitudines tamquam audiret vocem dei de excelso cibus sum grandium cresce et manducabis me

Nec tu me mutabis in te sicut cibum carnis tuae sed tu mutaberis in me

Sensit igitur et expertus est non esse mirum quod palato non sano poena est panis qui sano est suavis et oculis aegris odiosa lux est quae puris est amabilis

Propter iniquitatem corripuisti hominem et tabescere fecisti sicut araneam animam ejus

Dum vero invisibilia dei per ea quae facta sunt intellecta conspexit sed aciem figere non valuit quia non secum ferebat nisi amantem memoriam et quasi olfacta desiderantem quae comedere nondum posset

Quid autem sacramenti haberet verbum caro factum est nec suspicari quidem poterat

Gloria patri et filio et spiritui sancto

Verumtamen primam hujus lectionem non intellegens totumque talem arbitrans distulit repetendum exercitatior in dominico eloquio

Inde ubi tempus advenit quo nomen eum dare oporteret relicto rure Mediolanum remeans baptizatus est a beato Ambrosio fugitque ab eo sollicitudo vitae praeteritae

Nec satiabatur illis diebus dulcedine mirabilis considerare altitudinem consilii divini super salutem generis humani

Justum deduxit dominus*

Itaque avidissime legere coepit prae ceteris apostolum Paulum et perierunt illae quaestiones in quibus aliquando visus est ei adversari testimoniis legis et prophetarum textus sermonis ejus

Et apparuit ei una facies eloquiorum castorum et exsultare cum tremore didicit

Misit ergo dominus in mentem ejus visumque est ei bonum in conspectu ejus pergere ad Simplicianum qui ei bonus apparebat servus dei et lucebat in eo gratia divina

Audierat enim quod a juventute sua devotissime deo viveret et vere sic erat

Volebat enim conferenti aestus suos ut proferret quis aptus esset modus vivendi sic affecto ut ipse erat ad ambulandum in via dei in qua alius sic alius sic ibat

Displicebat enim ei quicquid agebat in saeculo pro dulcedine dei et decore dominus ejus quam dilexit

Gloria patri et filio et spiritui sancto

Flebat autem uberrime in hymnis et canticis suave sonantis ecclesiae vocibus vehementer affectus

Voces igitur ille influebat auribus ejus et eliquebatur veritas in cor ejus et fluebant lacrimae et bene illi erat cum illis

Adjunctus inde Nebridio et Evodio remeabat ad Africam quaerens quis eos ad bene vivendum locus haberet utilius et cum esset apud ostia Tiberina pia mater ejus defuncta est

Justus ut palma*

Vulneraverat caritas Christi cor ejus et gestabat verba ejus in visceribus quasi sagittas acutas et exempla servorum dei quos de mortuis vivos fecerat tamquam carbones vastatores

Ascendenti a convalle plorationis et cantanti canticum graduum dederat sagittas acutas

Accepta baptismi gratia positus apud ostia Tiberina cum matre sua colloquebantur soli valde dulciter et inhiabant ore cordis pariter in superna fluenta fontis vitae vilescebatque mundus iste inter verba cum delectationibus suis

Tunc ait illa filio nulla re jam delector in hac vita cum te contempta felicitate terrena videam servum Christi

Verbum dei usque ad ipsam suam aegritudinem impraetermisse alacriter et fortiter sana mente sanoque consilio in sancta ecclesia praedicavit membris omnibus sui corporis incolumis integro aspectu atque auditu coram positis fratribus atque orantibus dormivit cum patribus suis

Testamentum nullum fecit quia unde faceret pauper Christi non habuit

Gloria patri et filio et spiritui sancto

Ora pro nobis beate Augustine*

Post mortem matris reversus est Augustinus ad agros proprios ubi cum amicis jejuniis et orationibus vacans scribebat libros et docebat indoctos

Comperta autem ejus fama beatus Valerius Hipponensis episcopus eum ad se accersiri fecit et licet invitum presbyterum ordinavit

Factus ergo presbyter monasterium clericorum mox instituit et coepit vivere secundum regulam a sanctis apostolis constitutam

Sanctus autem Valerius ordinator ejus exsultabat uberius hominem sibi talem datum divinitus qui in doctrina sana aedificare ecclesiam esset idoneus

Eodem tempore Fortunatus presbyter Manicheorum versutia plurimos seducebat quem sanctus Augustinus in conventu omnium disputans publice superavit

Magne pater*

Justus germinabit*

In diebus ejus obsessa est civitas Hipponensis ab exercitu barbarorum inter quae mala fuerunt Augustino lacrimae suae panes die ac nocte atque sub hoc eventu ad extremam horam veniens obdormivit in pace

Post mortem matris*

Verbum dei*

Magne pater*

Justus germinabit*

Hodie gloriosus pater Augustinus dissoluta hujus habitationis domo domum non manufactam accepit in caelis quam sibi cooperante dei gratia manu lingua fabrefecit in terris ubi jam quod sitivit internum gustat aeternum decoratus una stola securusque de reliqua